வாரும் சாயி வாரும் சாயி

வாரும் சாயி வாரும் சாயி
வரம் அருள வாரும் சாயி
வள்ளல் ஆக வாரும் சாயி
வளங்கள் நிறைவாய் வழங்கும் சாயி

 

ஒளிரும் ஒளியாய் வாரும் சாயி
இருள் அகல வாரும் சாயி
கள்ளம் இல்லா உள்ளம் தாரும்
கொள்ளும் இன்ப வெள்ளம் எங்கும்

வாரும் சாயி வாரும் சாயி
கருணை கொண்டு வாரும் சாயி
பொன்னும் பொருளும் மின்னும் சாயி
எண்ணம் புனிதம் ஆகும் சாயி

வேம்பின் அடியில் விரும்பி இருப்பார்
வேரின் கசப்பையும் போக்கி வைப்பார்
எண்ணெய் இன்றி ஒளியேற்றி வைப்பார்
நீரில் நின்றே ஒளிர வைப்பார்

உம் பாதம் பற்றும் அடியவரின்
பாவம் போக்கும் சாயி நாமம்
சாயி வழங்கும் துனியின் உதியில்
நோய் நொடிகள் உடனும் விலகும்

சாயி நாமம் சொல்ல சொல்ல 
சர்வமும் வந்து சேரும் எம்மை
ஆதவன் போல் அன்பு செய்ய
இன்பம் நெஞ்சில் ஊறும் சாயி

எடுத்த கருமம் இனிது சிறக்கும்
தடைபட காரியம் தடங்கல் நீங்கும்
வரும் துக்கம் எல்லாம் தூரநிக்கும்
வாரும் சாயி வாரும் சாயி

 

சாயி எம்மதம் என்றாலோ
எம்மதமும் சம்மதம் என்பார்
சாயி அல்லாவா என்றே கேட்டால்
எல்லாம் ஒன்றே என்றே சொல்வார்

வாரும் சாயி வாரும் சாயி
வல்லமை யாவும் தாரும் சாயி
சாயி என்றும் அன்பின் எல்லை-தீனதயாளர்
என்றும் இல்லை என்பது இல்லை

சாயி சரணம் சரணம் சாயி  
ஜெய் சாயி ஜெய ஜெய சாயி

வருக புத்தாண்டே வருக

   

 சுட்டியை படத்தின் மேல் கொண்டு செல்ல வாசகங்கள் தென்படும்

வருக புத்தாண்டே வருக
    பொலிவோடு புகழோடு வருக
அருளோடு பொருளும் 
    கொண்டு வந்து தருக
ஒளியோடு நிறைவாக 
    மகிழ்ந்தாட வருக
கோலமயில் போலவே
    கொண்டாட வருக

ஆல மரம் போல 
     அசராமல் வருக 
அன்னம் போலவே 
     குணம் கொண்டு தருக
 மான்குட்டி போல 
      துள்ளலுடன் வருக
பச்சை வயல் போலவே 
      பசுமையாய் வருக

 

 ஆனை பலம் கொண்டு
     அசத்திடவே வருக
தென்றல் போலெமை
     தழுவிடவே வருக 
தெவிட்டாத தீஞ்சுவை
     தினம் கொண்டு தருக
எறும்புகளின் சுறு 
      சுறுப்பை ஏந்தியே வருக

காகம் போல் ஒற்றுமை யாய்
    வாழ சொல்லி நீ தருக
கிளி போல நாம் பேச
      கற்று நீ தருக
குயிலிடம் குரல் கொஞ்சம்
      வாங்கியே வருக
வான் மழை போலவே 
      கேட்காமல் தருக

கல்வி தான தானியம் 
      கொண்டு வந்து தருக
கலங்காமல் நாம் வாழ
      களிப்போடு வருக
நோய் நொடிகள் சேராது 
      தடுத்திடவே வருக
வெற்றிகள் கண்டிடவே 
      விரும்பி நீ வருக

 பஞ்சமா பாதகங்கள்
      தொலைந்திடவே வருக
பசி பிணி அனைத்தையும் 
      போக்கிடவே வருக
பொருளாதாரம் 
      உயர்ந்திடவே வருக
அன்பும் அறமும்
      தளைத்திடவே வருக

நல்லாட்சி நிறு விடவே
      நட்போடு வருக  
புத்தாண்டே வருக
      புதுமையுடன்  வருக
 புனிதமும்  மனிதமும்

      கொண்டு நீ தருக 

பணிவோடு பக்தியும்

       பரப்பிடவே வருக

ஆலகால முண்ட கண்டனே

 சுட்டியை படத்தின் மேல் கொண்டு செல்ல வாசகங்கள் தென்படும்

ஆலகால முண்ட 
கண்டனே
இவ்வண்டம் 
முழுதும் உந்தமே

தில்லையிலே 
ஆடும் கூத்தனே
திருவோடு 
ஏந்தும் பித்தனே 

எமை திண்டாட 
வைப்பவனே எம்
திமிரினை அடக்கும்
தில்லை நாதனே

இடு காட்டில் 
வாழும் அப்பனே
எம் இடர் தீர 
வாரும்  ஐயனே

விடை ஏறும் 
வல்லவனே
கடை ஏற 
வைப்பவனே

கண்ணப்பன் 
கண்ணவனே எம்
எண்ணங்கள் அறிவாயே
ஈடேற்றி விடுவாயே

அண்டங்கள் 
ஆடாது அசையாது
நீ கண் மலர் 
மூடிடக் கூடாது

நம் அன்பினை 
கடந்தால் ஆகாது
பாவம் கடுந் தவம் 
செய்தாலும் தீராது

பொன்னார் 
மேனியனே 
உன் புகழ் பாட 
உருகுவையே 

உமையாளருகிருந்தா 
மருகுவையே
கங்கை நீரையே
பருகுவையே

நெற்றியிலும்
கண்ணை வச்ச
நித்திரைய 
தள்ளி வச்ச

மனசில 
மங்கை வச்ச
சிரசில 
கங்கை வச்ச 

எங்களையோ 
ஏங்க வச்ச
பாவங்களை 
செய்ய வச்ச

பாம்பையும் 
கழுத்திலிட்டு 
புலித் தோலையும் 
இடுப்பிலிட்டு 

எமை விலகிட 
செய்தாயோ
நீ வெறுத்திட 
நினைத்தாயோ

நாமுனை அணுகாது
வேதனை விலகாது
நீ எமை சேராது
நிதர்சனம் கிடைக்காது 

ஆதியும் அந்தமும் 
இல்லாதவன் 
பந்த பாசம் எம் மீது
கொள்ளாதவன்

அண்ணா 
மலையானே
அன்பினில் 
விளைந்தவனே

எண்ணிய போது 
நீ வரவேண்டும்
இன்பங்கள் யாவும்
தரவேண்டும்

இயேசு வின் நாமம் பேசிடவே

சுட்டியை படத்தின் மேல் கொண்டு செல்ல வாசகங்கள் தென்படும்

தேவனே உனை தேடினேன்
பாடினேன் உனை நாடினேன்.

இயேசுவின் நாமம் பேசிடவே

அவர் வாசம் செய்வார் நம்முடனே

பாசம் கொண்டவர் பரிதவித்தால்

உடன் பாவங்களை வாங்கிக் கொள்வார்

நேசம் கொண்டவர் நெஞ்சினிலே

நித்தியமாய் குடி கொண்டிடுவார்

மேதினியில் மலிந்திருக்கும் பாவங்கள் 

கண்டு பரிதவித்தே பிறவி எடுத்தாரே

வார்த்தைகளாய் மணி வயிற்றில்

வளமாய் வந்து வளர்ந்தவரே

திருவாய் உருவாய் திகழ்ந்தாரே

அன்னை மரியாள் மடியில் தவழ்ந்தாரே

அவள் மதி முகம் கண்டு மகிழ்ந்தாரே

மண்ணில் புகழ் பெற மிளிர்ந்தாரே

நாட்கள் நகர்ந்திட இயேசு வளர்ந்திட 

நன்மைகள் புரிந்து நேசம் வளர்த்தாரே

எம் நெஞ்சினில் நிறைந்தாரே நய

வஞ்சகர்களையும் மன்னித்தே அருளினாரே

ஆணவம் கொண்ட அனைவரையும்

ஆட்கொள்ளவே அன்பு செய்தாரே

நோய் துன்பம் நீக்கி புதுமைகள்  

புரிந்தவர் புண்ணியம் காத்தாரே

இயேசுவின் நாமம் ஒலித்திடவே வரும்

துன்பங்கள் யாவும் தொலை தூரத்திலே

இறை மகன் வழியில் தொடர்ந்தாலே

சுபீட்சம் எங்கும் நிறைந்திடுமே

மண்ணில் மனித குலத்தையே 

மீட்டிடவே மேய்ப்பரானாரே

வேதனைகளையே விரட்டிடவே

விரைந்து வருவாரே

ஒளியாய் விழியாய் வருவாரே

நாம் களிப்புற கண்டு மகிழ்வாரே

மன்னிக்க வேண்டி மன்றாட

மறுத்தாரில்லை வழங்கிடவே

மக்கள் பாவம் என்றவர் புனிதப்

படுத்த புறப்பட்டு வந்தாரே

பாவ புண்ணியம் பகுத்தே உரைத்தாரே
நம் பாதையை வகுத்தாரே
இயேசு எம் பாவத்தை தொலைத்து 
தன் பயணத்தை முடித்தாரே

அமைதியும் அன்பும் நிலவிடவே

அவர் சிலுவை சுமந்தாரே

பாவங்கள் யாவும் வாங்கிடவே

சிலுவையில் அறையவும் பொறுத்தாரே

பரிசுத்தமான பரம பிதாவே உம் பாதம்

துணை என பணிகின்றோம்

யேசுவே உமை துதிக்கின்றோம்

எமை மன்னிக்கவே  மன்றாடுகிறோம்.

ஷிர்டி சாயி ஸ்ரீ சாயி

இமைக்காமல் எமை பார்த்திரும் என்றும் கண்ணுக்குள்ளே வைத்து காத்திரும்

 

ஷிர்டி சாயி ஸ்ரீ சாயி 
அன்பு சாயி அருள் சாயி
சாயி என்பது மந்திரமே 
செய்திடும் பல வித அற்புதமே

சாயி என்று உச்சரித்ததுமே
சங்கடம் தீரும் அக்கணமே
சீரடி தொழுதவர் பிணி விலகும்
நம் அடி சேராதிடர் ஒழியும்

பாதங்கள் பற்றிட 
பேரின்பம் கிட்டிடும்
சேவித்த கரங்களுக்கோ
ஜீவிக்க அருள் வழங்கும்

சாயி புகழ் பாட
தன் புகழ் ஓங்கிடும்
கடைக் கண் பார்வையில் 
கரைந்திடும் பாவம்

ஏற்றிடும் விளக்கில் பால் 
ஊற்றிடும் வயிற்றில்
சுடரும் ஒளியே 
படரும் வாழ்வில்

தூவிடும் பூவில் 
துலங்கிடும் வாழ்வு
கூடா நட்பும் உடனே விலகும்
தேடா தின்பம் வந்தே அடையும்  

உணவு படைத்திட 
கெடுத்திடும் ஏழ்மை 
அனுதினம் தொழுதிட 
விளங்கிடும் புலமை
 
 அவர் அன்பினை வேண்டிட 
ஒண்டிடுவார் உடன்
 விடை தர வேண்டினால் 
நடை பயில்வார் உடன் 

சாயி செப்பிய வார்த்தைகள் ரத்தினமே
சிந்திய பார்வையும் சந்தனமே 
 தீன தயாளா திடம் தருவாயே
 கருணை கடலே எமை ரட்சியுமே









  

தென்றலே தென்றலே

தென்றலே தென்றலே 

தணியும் நீ ஏன் தணல் ஆனாய் 

தகர்த்திடும் எண்ணம்

ஏன் கொண்டாய் 

உடல் தளர்ந்தாலும்

இதம் தருவாய் 

மனம் வாடுகையில்

உன் வசம் கொள்வாய் 

பூஞ்சோலை வலம் வருவாய் 

மலர்களையே நீ 

நுகர்ந்திடுவாய் வண்டினம்

வந்தால் நகர்ந்திடுவாய்

இன்று பாடும் பண்ணிசை

கேட்கவில்லை 

வீசும் வாடையில்

தண்மை இல்லை

என் கனவுகளை நீ 

காணவில்லை

என் நினைவில்

பூக்கள் பூக்கிறதே 

அதையும் இன்னும்

நீ அறியவில்லை 

ஏனென்று எனக்கு 

புரியவில்லை உனக்கும்

கோபம் சோகம் வருகிறதோ 

மனிதருள்ளும் 

வலிகள் உண்டாம்

புதுமை படைக்கும் 

வலிமை யுண்டாம்

சில நாளில் 

மடிவதுண்டாம் 

விடிவதற்கோ அது 

தெரியவில்லை

பூவுக்குள்ளும் 

ஒரு பூகம்பமாம் 

பூமியிலும் ஒரு 

எரிமலையாம்

கடல் நீரினிலும் ஒரு 

சுனாமி யுண்டாம் 

வானத்திலும் வரும் 

இடி மின்னலாம்

தென்றலும் நாள் ஒரு புயல் ஆகும்

தென்னவனும் ஒரு நாளில் 

தெருவுக்கு வரலாம் 

தென்றலே தென்றலே 

சோகமதை நீ அறிவாயோ

சொப்பனத்தில் ஏனும் கண்டாயோ

தேனினும் இனிய வார்த்தைகள் 

வந்து விழுந்தால் ஆறிடுமே

புனிதமான நட்பிருந்தால்

துயரம் தூர போய் விடுமே

காலமும் கைகொட்டி சிரித்திடுமே.