வா நீ கலைவாணி

     

வா நீ கலைவாணி வா நீ கலைவாணி 

உன் பதமலர் போற்றிட வா வா நீ கலைவாணி 

கடைக் கண் பார்வை ஒன்று போதுமே 

என் கவலைகள் பறந்தோடிடுமே

வா நீ கலைவாணி வா நீ கலைவாணி 

நாவினில் நர்த்தனம் ஆடிட வா 

மனதில் இருள் அகன்றிட வா 

வீணையில்  நாதமாய்  ஒலிப்பவளே

வேதனை தீர்த்திட வா 

வேண்டியதை நீ தந்திட வா 

தணியாத என் தாகம் தணித்திட வா 

வா நீ கலைவாணி

ஏழு ஸ்வரங்களுக்குள் ஒளிர்பவளே 

மங்கள ரூபிணியே என் வாழ்வினில் 

ஒளியாய் வா என் இரு விழியாய் வா என் 

பேச்சிலும் மூச்சிலும் வா 

கனவிலும் நினைவிலும் வா

வா நீ கலைவாணி 

வெள்ளை தாமரையில் வீற்றிருப்பவளே 

என் சிந்தையில் அமர்ந்திட வா 

பூமாலை நான் சூட்டிடுவேன் உனக்கு 

பாமாலை புனைந்திட வருள் தா 

எழுது கோலாய் வா எதையும் 

எடுத்து இயம்பிட வா

உனை பாடிப் பரவிட வா 

போற்றி புகழ்ந்திட வா 

வா நீ கலைவாணி 

காலத்தால் அழியாது நெருப்பு காற்று 

மழையிலும் கரையாது கற்றவர்

 சபையிலும் சிறந்திடும் வெஞ்சமரிலும் 

வென்றிடும் வேதநாயகியே வா 

அச் செல்வம் எனக் களித்திட வா 

வா நீ கலைவாணி 

உன் பிள்ளையில் பிழை இருந்தால் 

பொறுத்திட ம்மா அன்னை என்ற பெயர் காத்திடம்மா 

கோபமதை நீ கொன்றிட்டு வா 

நான் துணிவு பெற நீ தணிந்து வா 

உளம் கனிந்து வா எனைக் காத்திட வா 

வா  நீ கலைவாணி அலைமகளே வா கலைமகளே வா 

ஊமையை பேச வைத்தாய் அன்று 

எனை உனையே பாடவைத்தாய் இன்று 

உன் பாதம் பணிய வைத்தாய் தாயே 

வா நீ கலைவாணி