பத்துமாதம் சுமந்து

ஆரம்ப காலங்களில் எழுதியது    

 

பத்துமாதம் சுமந்து இருப்பாள் அன்னை.
அவர்பக்கத்திலே துணைஇருப்பார் தந்தை.
மடியினிலே சுமந்திருப்பாள் அன்னை.  
மனதினிலே சுமந்திருப்பார் தந்தை. 

கற்பனைகள் கண்டிடுவர் நாளும் குழந்தை 
பிறந்தவுடன் குதித்திடுவார் மகிழ்ச்சி கடலில். 
உலகத்தையே ஜெயித்ததாக நினைப்பர்.
மழலை மொழி கேட்டு அவர்கள் மறந்திடுவர்  தம்மை.

 

சுட்டித்தனம் அத்தனையும் பார்த்து பார்த்து ரசிப்பர்.
பெரும் சாதனையே செய்ததாக சொல்லி சொல்லி மகிழ்வர்.
பிள்ளைகளோ நோயினிலே விழுந்துவிட்டால் போதும். 
நொடிந்திடுவர் நொடியினிலே நோன்பு கூட இருப்பர். 

 

குழந்தைகளோ தலையணையில் துங்கிடவே மாட்டார். தந்தை 
நெஞ்சணையை தானே தன் பஞ்சணையாய் கொள்வர்.
பெற்றவரின் கரங்களையே பற்றிக்கொண்டு நடப்பர்.
பெற்றவரோ தன்னுடைய ஊன்றுகோல் என்றே நினைப்பர்.

குழந்தைகளோ ஓடி தெருவினிலே விளையாடி 
விழுந்தால் தீயினையே மிதித்தது போல்  
துடித்திடுவார் தந்தை. அண்டை அயல் 
ஓடி வர அழுது புலம்பிடுவார் அன்னை

 

தந்தை தாய் தாம்  கண்ட கனவெல்லாம் 
நனவாக்க எண்ணி இரவு பகல்
உழைத்திடுவர் வருத்திடுவர் தம்மை கண்ணை
இமை காப்பது போல் காத்திடுவார் உன்னை.
 
கல்வி கலை கற்றுவர பள்ளியிலே சேர்ப்பார்.
தந்தையோ தன் பொறுப்பை எண்ணி பள்ளி கொள்ள மறுப்பார்.
பக்கத்திலே இருந்து அவர் பாரியாரும் தவிப்பார்.
முற்றதிலேயிருந்து அவர் வானத்தையே முறைப்பார்.

நட்சத்திரம் அத்தனயும் எண்ணி  எண்ணி பார்ப்பார்.
பரிட்சையிலே தேர்ச்சி பெற்றால் தந்தை 
வெகுளியாக சிரிப்பார் தோத்து விட்டாலோ 
அவர் துவண்டே  விடுவார்.
 
வயது வந்து விட்டாலோ பெற்றவர்கள் 
வயிற்றினிலே நெருப்பை கட்டிகொள்வர்.
சீக்கிரத்தில் திருமணத்தை செய்து வைத்து விடுவார்.
திருப்தியோடு திண்ணையிலே அமர்ந்து பெரு மூச்சு விடுவார்.
 
நொந்திருப்பார் நோய்சூழ நெருப்பின் மேல் நிற்பார்
தலையிலுள்ள சுமைகளையே இறக்கிவைக்க துடிப்பார்.
எமைதாங்கிடும் பிள்ளை என்றே தலைகனம் கொண்டிருப்பார்
இந்நிலையில் பெற்றவரை புறக்கணித்தல் எவ்விதத்தில் நியாயம்

 நினைவில் இல்லையா அவர்கள் செய்து வந்த தியாகம்.
அவர் பட்ட பெரும் பாட்டை எல்லாம் மறந்திடுதல் முறையோ.
பெற்றவரும் பிள்ளைகளை புரிந்து கொள்ளல் வேண்டும்.
வெளிநாட்டில் படும் பாட்டை தெரிந்து கொள்ளல் வேண்டும்.

 படத்தின் மீது சுட்டியை கொண்டு செல்ல வாசகங்கள் தென்படும்