கண்களில் கனவிருக்கும் கவலையில் மூழ்கடிக்கும்

 

 

மகாபாரதத்தில் சகுனியின் வஞ்சக எண்ணமும் எகத்தாளமான சிரிப்பும்

எரிச்சல் மூட்ட அத் தருணம் தோன்றியதே இவ் வாரம்ப வரிகள். மேலும் நிஜ வாழ்க்கையிலும் அடுத்தவர் குடியை கெடுக்க நினைக்கும் நபர்களும் இருக்கத்தானே செய்கிறார்கள்." தீ "தீபம் எரியும் போது கிடைக்கும் ஒளியும் அதன் அழகும் தனி தான் அதுவே தீபிழம்பாய் எரியும் போது தானும் எரிந்து அதன் அண்மையில் உள்ள அனைத்தையும் எரித்து சாம்பல் ஆக்கிவிடும். 

                                                 இது போலவே தீய எண்ணம் கொண்டவர்கள் எப்போதும் அடுத்தவரைப் பார்த்து பார்த்து எரிவது மட்டுமல்லாது அவரை அழிக்க திட்டமிடுவதிலும் நேரத்தை வீணாக்கி விட்டு தன் வாழ்வின் நலனை பற்றி சிந்திக்கவோ செயல்படவோ முடியாது வருந்தி அழிவர்.

இவர்களால் வஞ்சம் சூழ்ச்சிக்குள் அகப்படுபவர்களும் வருந்தி அழிய நேரிடும்.

மொத்தத்தில் இருபாலாருடைய வாழ்வும் அழிவையே நோக்கி பயணம் பண்ணும்.

எண்ணங்கள் தாழவைக்கும்

எகத்தாளம் போடவைக்கும்

தீய எண்ணங்கள் (வஞ்சம் நினைப்பவரும் அதற்கு ஆளாகுபவரும்) இருபாலாரையும் அழிக்கும்

கண்களில் கனவிருக்கும்

கவலையில் மூழ்கடிக்கும்

கவலையில் உள்ள மனிதன் போதையில் இருப்பவன் போல் தான் எப்போதும் கவலயில் மூழ்கி இருப்பான் கனவை நோக்கி பயணிக்கவோ  தன்னுள் இருக்கும் திறமைகளையோ அறியாதவனாய் இருப்பான் முன்னேற முடியாமல் சிந்திக்கவோ செயல் படுத்தவோ இயலதவ னாகிறான்.

உண்ணாமல் உருக்குலைக்கும்

உயிருக்கும் உலை வைக்கும்

கவலையில் உண்ணாமல் உறங்காமல் இருப்பர்.  பாண்டவர்கள் போல் வலிமை எல்லோருக்குமா உள்ளது தளர்ந்து தற்கொலையும் செய்வர்

உண்மைக்கும் விலை வைக்கும்

ஊருக்குள் சிலை வைக்கும்

வலிமையுள்ளவர்கள் உண்மையை மறைத்து நல்லவர்களாக ஊருக்குள் நடமாடுவர்( மிரட்டியோ,லஞ்சம் கொடுத்தோ எதையும் சாதிப்பர்)

விண்ணையும் தோற்கடிக்க
மண்ணினில் போர் தொடுக்கும்

போராட்டமான வாழ்வு தான், பேராசை கொண்டு போராடுவர் தினமும் அனைவருடனும்,  நிம்மதியில்லாத வாழ்வு. விரலுக்கு ஏற்ற வீக்கம் இல்லாமை. கௌரவர்களும் பாண்டவரும் கொண்டபகை போல்.

பெண்ணையும் பெயர்த்தெடுக்கும்
பித்தனாய் உருவெடுக்கும்

இராவணன் பெண் பித்தனாகி சீதையை கடத்திவிட்டான் அல்லவா, இன்றும் பெண்களையும் குழந்தைகளையும் கடத்தும் அளவுக்கு பித்தர்கள் உள்ளார்களே.

உண்டவரே  வாழ்வில்
ஊட்டிடுவர் நஞ்சை

இது பகையாளிகள் எப்போதும் வெளியில் இருந்து வருவதில்லை நம்மோடு இருந்து ஒட்டி உறவாடிய உறவுகளும் நட்புகளும் தான் அவர்கள் எதையும் செய்யவும்  துணிவர் பகை கொண்டு.

புண்ணாகும் நெஞ்சே
புலனாய்வு செய்யும்

வேதனை, வலிகளை அனுபவித்தவர்களில் ஒரு சாரார் தாம் பட்ட  வேதனை வலியை மற்றவர்களும் பட வேண்டும் என்று நினைப்பவர்கள். மறு சாரார் எனக்கு வலித்தது போல் தானே அவர்களுக்கும் வலிக்கும் என்று உணர்ந்து புரிந்து உதவ முன் வருவார்கள். நல்லது கெட்டதை பகுத்து ஆராய்வார்கள். இப்படி நேராமல் எப்படி தடுப்பது, எப்படி விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவது என்று சிந்திப்பார்கள்.

வண்டில்கட்டி வரும்துன்பம்

வருத்திடும் வாழ்வை

தொடர்ந்து கொண்டிருக்கும் துன்பம், பல சமயங்களில். இதை பட்ட காலிலே படும் கெட்ட குடியே கெடும் என்பார்கள்

மன்றாடும் போதும் 

கொண்டாடும்  ஊரு

ஊர் ரெண்டு பட்டால் கூத்தாடிக்கு வாசி என்பது போல், துன்பத்தில் நொந்து நூலாகிப் போய் இருக்கும் ஒருவரை பார்த்து எள்ளிநகை யாடுவது

திண்ணங்கள் குலையாமல்

வன்மங்கள் கலையாது

உறவுகளுக்கிடையில் நீர்மேல் ஏற்பட்ட பிளவு போல் இருக்க வேண்டுமே யன்றி கன்மேல் (கல்லின் மேல்) ஏற்பட்ட பிளவு போல் இருத்தல் ஆகாது.
மன்னிப்போம் மறப்போம் என்று இல்லாவிட்டால் உறவுகள் நிலைக்காது, குற்றம் பார்க்கில் சுற்றம் இல்லையல்லவா.

மண்ணில் மனிதமின்றி

விண்புகழ் வழங்காது

மனிதாபிமானம் இழந்தால் ஆண்டவனின் அருள் புகழ் நிச்சயம் கிடைக்காது.

புன்னகை இல்லாமல்

பொன்னகை மின்னாது

அழகான ஒரு பெண் எவ்வளவு நகை அணிந்திருந்தாலும் புன்னகை இல்லை என்றால் எல்லாமே வீண் தான் பொன்னகையால் மட்டும் ஒரு பெண் அழகுறுவது இல்லை

மண்ணில் விளையாது 
மழைமுகம் காணாது

மழை இல்லவிட்டால் ஒரு உயிரினமும் வாழமுடியாதே.